*Χρόνος ανάγνωσης κειμένου: Περίπου 3 λεπτά
Ο Ουόκαπ έκανε ένα λάθος από εκείνα που λέμε ασύλληπτα και επειδή γνωρίζω (πάρα) πολύ καλά την ιδιοσυγκρασία του ερυθρόλευκου οπαδού, μπορώ να φανταστώ τι θα άκουσε ψες…
Ο Σλούκας έβαλε ένα τρίποντο, σε ένα γήπεδο με πλήρη φανατισμένη ατμόσφαιρα, μόνο όμως που ο ίδιος το συγκεκριμένο γήπεδο, το γνωρίζει (πάρα) πολύ καλά και αυτό δεν ήταν τυχαίο…
Ήταν με λίγα λόγια, το τρίποντο της (μέχρι τώρα) χρονιάς που… έσωσε την παρτίδα για τον Ολυμπιακό, γιατί κακά τα ψέματα, αν οι… φαναριώτες δεν δέχονταν αυτό το τρίποντο, θα ήταν φαβορί, με όλη τη σημασία της λέξης, ενόψει του αυριανού αγώνα!
Με άλλα λόγια, ήταν ένα τρίποντο, μια στιγμή, ένα σουτ, μια φάση, που άλλαξε όλα τα δεδομένα και τα έφερε υπέρ του Ολυμπιακού και που «άφησε στον τόπο» τους φαναριώτες…
Ήταν βέβαια και μια λύτρωση για τον Ουόκαπ, που (μάλλον) έμαθε πως μια κακιά στιγμή, είναι σαν τη… μύγα μέσα σε μια δεξαμενή γεμάτη με γάλα, που έτσι και πέσει μέσα, το περιεχόμενο της δεξαμενής πάει στο ποτάμι…
Γιατί, έχει προσφέρει πάρα πολλά στον Ολυμπιακό και θα προσφέρει και άλλα πολλά, μιας και πρόσφατα τον υπέγραψαν για άλλα 4 χρόνια οι Αγγελόπουλοι!
Μέσα όμως σε αυτήν την εξίσωση, ο «δικός μας», Αλέξανδρος Βεζέγκοφ, ήταν αποφασισμένος…
Δυο καθοριστικά (και διόλου εύκολα) τρίποντα, πρώτα όταν έκανε το 64-60 και λίγο μετά, ισοφάρισε σε 69-69, δεν ήταν βέβαια και τα μόνα που πρόσφερε ψες και κατ` εμέ, έκανε ένα ακόμα βήμα, για να σηκώνει τη μπάλα, όταν ζυγίζει πολλά κιλά.
Όχι πως δεν ήξερε, αλλά πλέον σηκώνει περισσότερα κιλά ο Αλέξανδρος!
*Το κείμενο συνεχίζεται κάτω από την ακόλουθη φωτογραφία…
Το άδικο…
Από εκεί και πέρα, επιστρέφοντας στην ουσία, ουσία είναι το άδικο που υπάρχει σε αυτό το σύστημα με τα πλέι-οφ!
Ναι, σύμφωνος με το πόσο συναρπαστικά είναι τα πλέι-οφ και μια τρανή απόδειξη, είναι αυτό που συμβαίνει τώρα, στη μονομαχία του Ολυμπιακού με τη Φενέρ…
Ήταν (ή καλύτερα… είναι) το ζευγάρι για τις θέσεις 1 & 8…
Όπου πια, η πίεση είναι στη φαναριώτικη πλευρά…
Που και να κερδίσει το αυριανό παιχνίδι, όταν θα έλθει στην Πειραιά, εκεί θα… καταλάβει για τα καλά τι εστί Πειραιώτικο καμίνι…
Όμως… επιμένω!
Δεν γίνεται να κάνει μια ομάδα, τόσον κόπο για να βγει πρώτη σε μιαν μαραθώνια κανονική περίοδο και να χάνει τα πάντα (όπως ακόμα και τώρα μπορεί να τα χάσει ο Ολυμπιακός, όσο και αν είναι φαβορί τώρα για να πάει στο Κάουνας), λόγω μιας ατυχίας, μιας κακιάς στιγμής, ενός σουτ, μιας στιγμής…
Ταυτόχρονα, δεν γίνεται, στον αντίποδα, να τα κερδίζει όλα αυτά μια ομάδα, που κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα απόδοσης σε όλην αυτήν τη μαραθώνια διαδικασία της κανονικής περιόδου…
Η ιδέα…
Κάτι πρέπει να αλλάξει και κατ` εμέ, την ιδέα την καταγράφω πιο κάτω…
Ο πρώτος και ο δεύτερος της κανονικής περιόδου, θα έπρεπε να παίρνουν κάτι παραπάνω από τον τρίτο και τον τέταρτο, ως προς το πλεονέκτημα της έδρας και για να ακριβολογώ…
Θα έπρεπε να δίνουν τέσσερα παιχνίδια στην έδρα τους και μόνο ένα, εκτός…
Δεν γίνεται ο πρώτος και ο τέταρτος, να έχουν το ίδιο πλεονέκτημα!
Εξάλλου κάτι τέτοιο, θα έδινε και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, στις μονομαχίες για τις πρώτες τέσσερις θέσεις, αλλά και στις επόμενες ισάριθμες!
*Συμβολική η φωτογραφία του κειμένου:
Από ευχάριστη έκπληξη κρατάει ο Σλούκας, το κεφάλι του, όταν ο Βεζέγκοφ έκανε το 69-69 με εκείνο το ένα από τα δυο «αποφασιστικά» του τρίποντα…
Όμως μετά ο ίδιος ο Σλούκας έκανε… άπαντες να κρατάνε το δικό τους κεφάλι (Αλέξανδρου… συμπεριλαμβανομένου), όπως στην, εντός κειμένου φωτογραφία!
*Το ψεσινό τρίποντο έμοιαζε πολύ με εκείνα τα δυο του Σπανούλη στο ΟΑΚΑ, αλλά και με το καλάθι του Πρίντεζη, πάλι στην Κωνσταντινούπολη (έστω και αν ήταν δίποντο)…
*Photo credits: Intime sports
