Το δάκρυ του χθες, η χαρά του αύριο…

Περίπου 55“

Η ουσία και πόσο μάλλον, η πεμπτουσία είναι η λεπτομέρεια!

Απόλυτη μεν η φρασεολογία αλλά αν υπάρχει τεκμήριο επί της αδυναμίας ή και της διαφάνειας αυτής, ας το αποδείξει!

Προσπαθώντας λοιπόν να παρατηρώ τη λεπτομέρεια (αφού την εντοπίσω)… ήλθε λοιπόν στα μάτια μου μια συγκεκριμένη, που μπορεί πολλοί να την πρόσεξαν αλλά θα ήθελα να αναλύσω την προέκταση αυτής…

Το περιστατικό έλαβε χώρα, όταν είχε λήξει η δεύτερη αναμέτρηση για τα playoffs της Περιφερειακής κατηγορίας Γυναικών Κ14, ανάμεσα στον γηπεδούχο ΑΠΟΕΛ και στο Youth Stars, που τελείωσε υπέρ της φιλοξενούμενης ομάδας, που κατέκτησε και τον Τίτλο…

Η επιπλέον διάσταση που προσπαθώ να αποδώσω μέσα από το παρών κείμενο, αφορά μια νεαρή καλαθοσφαιρίστρια που αγωνίζεται στις Ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ και πρόκειται για την Κυπριάνα Φωκά…

Η οποία ζούσε την κάθε στιγμή της αναμέτρησης και έσφιγγε τις γροθιές, κάθε φορά που η προσπάθεια της, πρόσθετε πόντους στην ομάδα της!

Ωστόσο μη αντέχοντας την τελική ήττα, άρχισε να δακρύζει…

Μια τέτοια αντίδραση, αποτελεί δίχως άλλο, τη φυσιολογική συνέχεια του αθλητή που τα δίνει όλα (έσφιγγε τις γροθιές) και με μια λέξη… πάθος!

Ας σταθώ λίγο στην περίπτωση της νεαρής Κυπριάνας, που δεν είναι και η μόνη επί αυτής της αυθεντικής κατηγορίας χαρακτήρα…

Κατόπιν λοιπόν παραχώρησης της απαραίτητης γονικής άδειας, τη στιγμή που οι άνθρωποι στους οποίους οι γονείς της Κυπριάνας, έχουν εμπιστευθεί το παιδί τους, ένιωσαν δικαιωμένοι!

Επειδή την αυθεντικότητα της νεαρής, κατάφεραν να τη μετουσιώσουν, στο αγωνιστικό κομμάτι, παράλληλα με το που η ίδια, δεδομένα θα θέλει να συνεχίσει!

Άλλωστε η διαδρομή που την περιμένει, τώρα μόλις αρχίζει!

Κρατώντας λοιπόν το αγωνιστικό της πάθος και την ταπεινοφροσύνη, το δάκρυ του σήμερα, θα είναι η χαρά του αύριο…

Νομός!