Ανάγνωση: Περίπου 60“
Σχετικά με την παρακάτω ιστορία, ονόματα δεν θα αναφερθούν, για να μην υπάρξουν… ιστορίες και να ξυστούν παλιές πληγές!
Ομάδα της Λευκωσίας, έψαχνε το καλοκαίρι του 1996, για προπονητή.
Στην «τελική ευθεία», ο συναγωνισμός είχε κατασταλάξει σε δυο περιπτώσεις Κύπριων τεχνικών και έπρεπε να ληφθεί η απόφαση για το ποιος εκ των δυο, θα είναι ο νέος προπονητής της ομάδας.
Σημαντική υποσημείωση: Ο ένας (προπονητής), δεν ήθελε ούτε ζωγραφιστό να βλέπει τον άλλον!
Ωστόσο, κατά την τελική σύσκεψη, προέκυψαν έντονες διαφωνίες για την τελική επιλογή, αλλά στο τέλος, επικράτησε η σκέψη για τον έναν εκ των δυο…
Τότε λοιπόν, έγινε τηλεφώνημα προς αυτόν, ότι θα είναι η επιλογή, με μηνιαίο μισθό, 700 λιρών Κύπρου.
Όμως, κάποιος παράγοντας της ομάδας, τηλεφώνησε στον άλλον υποψήφιο, αναφέροντας του την απόφαση και τότε, ο… απορριφθέντας, του είπε ότι αναλαμβάνει την ομάδα με μισθό 600 λιρών!
Παρά λοιπόν το ότι η απόφαση είχε ληφθεί, η διοίκηση της ομάδας, έκανε δεύτερες σκέψεις και έπειτα, ανέφερε σε αυτόν που επιλέγηκε ότι «ο… έρχεται στην ομάδα με 600 λίρες»!
Η απάντηση του προπονητή, ήταν η εξής: «Έρχομαι με 500 λίρες»!!!
Αυτό ήταν! Η διοίκηση της ομάδας, τηλεφώνησε στον άλλον, αναφέροντας του ότι «ο… έρχεται στην ομάδα με 500 λίρες»!
Τότε λοιπόν… έπεσε τηλεφώνημα στον πρώτο και του αναφέρθηκε το γεγονός…
Αμ δε! Η απάντηση του ήταν: «Έρχομαι με 400 λίρες»!
Νέο τηλεφώνημα (από τη διοίκηση) προς τον άλλον και η απάντηση του ήταν… «Έρχομαι με 300 λίρες»!
Έτσι… ανέλαβε αυτός, που έπαιρνε μισθό 300 λιρών Κύπρου!
Πάλι καλά που δε… συνεχίστηκε το… γαϊτανάκι, γιατί στο τέλος θα μπορούσε η διοίκηση της ομάδας, να… πληρωνόταν και από πάνω από τον προπονητή που επέλεξε τη χρονιά εκείνη!!!
