📖Περίπου 1`40“
➡️Το γεγονός ότι η κλήρωση για το Πρωτάθλημα Γυναικών της ερχόμενης αγωνιστικής περιόδου έγινε με συνοπτικές διαδικασίες, δεν πιστεύω και δεν θα πιστέψω ότι ήταν κάτι που άρεσε σε κανέναν φίλο της Γυναικείας καλαθόσφαιρας, είτε και για αθλήτρια, είτε ακόμα και για σωματείο…
Τη στιγμή που για την κλήρωση του Ανδρικού (BL), έγινε και εκδήλωση στη Λευκωσία, με καλεσμένους, με ποτό και φαγητό και τα συναφή…
Αυτή η διαφορά, δεν είναι «σιγά τη λεπτομέρεια», τη στιγμή που από τις λεπτομέρειες που (εφόσον προσεχθούν και κυρίως, να επισημανθούν) φαίνονται οι διαφορές…
Διαφορές που μόνο δυσάρεστα συναισθήματα προκαλούν στις ίδιες τις αθλήτριες που συνεχίζουν να ασχολούνται με αυτό το άθλημα επειδή τους αρέσει, μιας και από καθαρά αξιολογούμενης εκτίμησης, το Γυναικείο Πρωτάθλημα κατατάσσεται στη 2η θέση της «ναυαρχίδας» επί των διοργανώσεων, όντας διοργάνωση Ανώτατης κατηγορίας (άσχετα με το ότι δεν υπάρχει 2η κατηγορία)…
Αν λοιπόν οι εκφράσεις του τύπου «μα δεν έχουμε παίκτριες» (έκφραση που έχω χάσει το λογαριασμό από τις φορές που την έχω ακούσει), δεν σημαίνει ότι αυτοί που τις εκστομίζουν, πρέπει να αυτοαναχθούν και ως… Πόντιοι Πιλάτοι!
Τι ακριβώς εννοώ;
Ότι τη στιγμή που ενώ ομάδες ή και σωματεία… πάνε και έρχονται σε αυτήν τη διοργάνωση και χρονιά με τη χρονιά, οι παρουσίες σε αυτήν, αλλάζουν, δεν είναι μόνο τα σωματεία που αφορά, αλλά και την ίδια την Ομοσπονδία!
Διότι τη στιγμή που τα σωματεία τηρούν αυτήν τη στάση (το πήγαινε-έλα της κάθε χρονιάς), να έρχεται και η ίδια η Ομοσπονδία και να πραγματοποιεί τη διαδικασία της κλήρωσης με συνοπτικές διαδικασίες αυτό δεν μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο, εκτός από το ότι η ίδια η καλαθοσφαιρική μας αρχή, ακολουθεί τη στάση των σωματείων!
Δεν είναι αυτό που αξίζει στις αθλήτριες!
Η όλη κατάσταση μοιάζει με ένα «μαύρο κουτί», που κάθε που ανοίγει, τόσο πιο… περίκλειστο γίνεται…
Από εκεί και πέρα, ακριβώς επειδή η αιτία (και αφορμή μαζί) για αναγραφή του παρόντος κειμένου, είναι ο τρόπος με τον οποίο έγινε η φετινή κλήρωση (για το τι σημαίνουν οι λεπτομέρειες, το έχω αναφέρει πιο πάνω), η Ομοσπονδία έπρεπε να αντικρούσει, να δώσει λάμψη, ακριβώς όπως έγινε και με την αντίστοιχη εκδήλωση της BL!
Για να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως στις αθλήτριες που θα νιώσουν (πιο) σημαντικές!
Δυο ερωτήματα…
Το πρώτο αφορά τις Γυναικείες Αναπτυξιακές ομάδες…
Αφού «δεν έχουμε παίκτριες», τα κορίτσια μετά τα 18 τους, που πάνε και αν γνωρίζουμε που (αλλού) πάνε, γιατί δεν συνεχίζουν;
Μια απάντηση, είναι και το δεύτερο ερώτημα…
Είναι πολλά τα κορίτσια ασχολούνται με το ερασιτεχνικό.
Γιατί το προτιμούν;
Επομένως… «έχουμε παίκτριες»!
Όταν η Γυναικεία καλαθόσφαιρα εισερχόταν στη ζωή του αθλήματος στον τόπο μας, είχαν παρουσιαστεί 13 ομάδες…
Η από εκεί και πέρα ιστορία είναι πολύχρονη, γνωστή όσο και διαχρονική και η παραπάνω παρέμβαση, δεν είναι παρά ένα μικρό «κλαράκι» αυτής…