📖Περίπου 1`40“
➡Στα γνώριμα, όσο και ιστορικά καλαθοσφαιρικά του λημέρια, έχει ως γνωστόν επιστρέψει ο Διγενής που ωστόσο αντιμετωπίζει θέμα με το ποιαν αίθουσα θα χρησιμοποιεί ως έδρα.
✍Αυτό το ερώτημα τίθεται στο σημερινό μακροσκελές ανακοινωθέν των «Τοξοτών», που είναι το ακόλουθο:
Δύο εβδομάδες μετά την όμορφη και δίκαιη – κατά γενική ομολογία – κατάκτηση του πρωταθλήματος Β1 Κατηγορίας στην καλαθόσφαιρα, ο Διγενής Ακρίτας Μόρφου «αναπνέει» πλέον αέρα Πρώτης Κατηγορίας.
Η πορεία της ομάδας ήταν πράγματι εντυπωσιακή και η κατάκτηση του τίτλου δίκαιη, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Διγενής τερμάτισε την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος με διαφορά 5 βαθμών από τον δεύτερο, ενώ εξασφάλισε τον τίτλο στα play-offs με συλλογικό σκορ 5-0: νικώντας την ΕΝΑΔ στα ημιτελικά και τον Άγιο Νικόλαο στον τελικό.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στο πολύ όμορφο μήνυμα που έστειλε ο Άγιος Νικόλαος, αναγνωρίζοντας ότι «το πρωτάθλημα το κέρδισε ο καλύτερος».
Σεβασμός και εκτίμηση για αυτή τους την πράξη.
Μεγάλη και η παρουσία των φιλάθλων μας στους ημιτελικούς και τον τελικό – μια νέα γενιά φίλων του καλαθοσφαιρικού Διγενή Ακρίτα Μόρφου γεννήθηκε. Πανηγύρισαν αυτή τη νίκη με δάκρυα στα μάτια και φώναξαν με περηφάνια:
«Διγενής Ακρίτας Μόρφου – Επιστροφή»!
Μια ανηφορική πορεία
Η φετινή πορεία ήταν πράγματι ανηφορική και δύσκολη, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι η κρατική χορηγία που δίνεται στο προσφυγικό μας Σωματείο για συμμετοχή στη Β’ Κατηγορία δεν ξεπερνά τις €3.000. Το ποσό αυτό είναι εξαιρετικά δυσανάλογο σε σχέση με το ποδόσφαιρο και αδικεί κατάφωρα τα υπόλοιπα αθλήματα.
Σαν πρόσφυγες ξανά…
Δυστυχώς, τις τελευταίες δύο εβδομάδες νιώθουμε και πάλι πρόσφυγες. Έχουμε ήδη αιτηθεί άμεση συνάντηση με τον ΚΟΑ και την ΚΟΚ, με σκοπό να επιλυθεί το γηπεδικό μας πρόβλημα, καθώς οι ανάγκες της ομάδας μας – και τα κριτήρια που τίθενται – είναι συγκεκριμένα και ξεκάθαρα.
Γίνεται προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί το «Τ. Παπαδόπουλος-Ελευθερία», αλλά αντιλαμβανόμαστε πως όχι μόνο προκρατείται από ομάδες Α’ Κατηγορίας, αλλά διεξάγονται και αθλήματα εκεί που δεν είναι σχεδιασμένα για τέτοια γήπεδα.
Η κατάσταση στο «Λευκόθεο» είναι ακόμη πιο δύσκολη, αφού – εκτός από μια ομάδα καλαθόσφαιρας – χρησιμοποιείται από δύο ομάδες βόλεϊ Β’ Κατηγορίας, γεγονός που καθιστά τη διαθεσιμότητα ανύπαρκτη.
Ηθική και πρακτική υποχρέωση του ΚΟΑ και των αρμόδιων αρχών είναι η στήριξη και στέγαση των προσφυγικών σωματείων ως ζήτημα προτεραιότητας. Αυτό οφείλει να γίνει πράξη – δεν μπορούμε να είμαστε ο «φτωχός συγγενής» όταν προκύπτουν θέματα αθλητικών εγκαταστάσεων.
Ας μην ξεχνάμε ότι το Σωματείο μας διαθέτει μια ένδοξη ιστορία και εκπροσωπεί μια κατεχόμενη πόλη και επαρχία, με χιλιάδες κατοίκους και φίλους που κρατούν ζωντανή την ελπίδα της επιστροφής και της αξιοπρέπειας μέσα από τον αθλητισμό.
Αναμένουμε από τους αρμόδιους να λάβουν άμεσα διορθωτικά μέτρα και να στηρίξουν την πλούσια ιστορία μας, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα.
Κλείνοντας, ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους για αυτήν την υπέροχη πορεία και το φετινό σπουδαίο επίτευγμα.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στην Επιτροπή, το προπονητικό team και στους εξαιρετικούς καλαθοσφαιριστές μας, που μας γέμισαν περηφάνια και συγκίνηση.
Διγενής Ακρίτας Μόρφου – Επιστροφή
