📖Περίπου 45“
➡Σε αυτήν την ιστοσελίδα και μόνο ο Ανδρέας Χριστοδούλου είχε μιλήσει για την περιπέτεια του…
Την πρώτη περιπέτεια…
Γιατί είναι πλέον αναγκασμένος να διαβεί και δεύτερη!
Τότε είχε υπερτονίσει δυο δεδομένα:
Την προσήλωση του Στον Υπέρτατο σύμμαχο!
Την αγάπη του για την καλαθόσφαιρα…
Ήταν δυο στοιχεία που αποκαλύπτουν τον Ανδρέα Χριστοδούλου, που αποκαλύπτουν την ταυτότητα του!
Εκείνο το ταπεινό μικρό παιδί που είχα γνωρίσει κατά την εποχή που ο ρομαντισμός ήταν… ετοιμοθάνατος, ο γιος του Χρύσου, ένα παιδί που ντρεπόταν να σε κοιτάξει στα μάτια και ενώ αγωνίστηκε σε… κόρζαμ Ολυμπιακό, η ταπεινοφροσύνη του, παρέμεινε ανόθευτη, αναλλοίωτη, αυθεντική!
Ο Ανδρέας έχει ανοίξει την πόρτα της ψυχής του για να εισέλθει Ο Υπέρτατος σύμμαχος και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που αυτό το παιδί είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι η μεγαλύτερη αρετή στον άνθρωπο είναι η ντροπή!
Ντροπή ίσον ταπεινοφροσύνη, αυτό και τίποτα άλλο, όσο και αν κάποιοι, είτε κακόβουλα, είτε επειδή δεν έχουν ωριμάσει, παρερμηνεύουν ή δεν έχουν ακόμα κατανοήσει τι σημαίνει ντροπή!
Τη στιγμή λοιπόν που την πρώτη φορά ο Ανδρέας βρήκε την Ιθάκη του σαν ένας σύγχρονος Οδυσσέας, η πρόσφατη τρικυμία τον αναγκάζει να την ξαναβρεί!
Η Ιθάκη του είναι το γήπεδο!
Για τον Οδυσσέα, ήταν η θεά Αθηνά, για τον Ανδρέα είναι Ο Ιησούς!
Για τον απλό λόγο αυτό λοιπόν ο Ανδρέας θα τα καταφέρει!