📖 Περίπου 55“
➡Όσο και αν ο στόχος μου, που παραμένει και θα παραμείνει στο διηνεκές, όπως η δική μου υπογραφή να βρίσκεται κάτω από το άθλημα της καλαθόσφαιρας και όχι πάνω από αυτό, εν τούτοις έχω το δικαίωμα να απασχολήσω το κοινό με κάποια, επί προσωπικού, θέματα…
Στις 7 Σεπτεμβρίου λοιπόν, συμπλήρωσα 35 χρόνια υπηρεσίας στο άθλημα και στις 8 Σεπτεμβρίου, συμπληρώθηκαν 34 χρόνια από τότε που ο άνθρωπος που έδωσε ότι είχε και δεν είχε, για να με παραδώσει στην κοινωνία, με την καλύτερη ανατροφή που μπορούσε, η αγαπημένη μου γιαγιά, αναχώρησε για Τα Επουράνια…
Αφού λοιπόν, δεν γινόταν να μην θυμηθώ αυτές τις δυο επετείους, τα μηνύματα που έλαβα, πέτυχαν κάτι το σπάνιο!
Να είναι ποσοτικά και συνάμα, ποιοτικά!
Όσο για τη γιαγιά μου, ελπίζω να είναι υπερήφανη για το ότι κατάφερα…
Όσο για τις ευχές που έλαβα, ανάμεσα σε αυτές, υπάρχουν και οι συνάδελφοι (αλλά κυρίως άνθρωποι), οι οποίοι με είχαν στηρίξει στα χρόνια της δημοσιογραφικής εφηβείας…
Από εκεί και πέρα, υπήρξαν και κάποιες ευχές, άκρως κολακευτικές, όπως για παράδειγμα, το ποσό καλή δουλειά έκανε η γιαγιά μου ή το… πουκάμισο που παραμένει σταθερά στη μόδα!
Ή όπως οι ευχές του φίλου και τέως σημαίνοντος στελέχους της ΑΗΚ, Κώστα Γαβριηλίδη!
Οι ευχές περί αντοχών για άλλα 35 χρόνια!
Ήταν τόσες πολλές οι ευχές, όλες αυθεντικές και κάποιες από αυτές έστω και αν μου πήρε ώρα… σχημάτισα κάποιες στο πιο πάνω εικονίδιο, αλλά ο χρόνος μου, ήταν πολύ λιγότερος, από αυτόν, που συνολικά, ξοδέψατε όλοι μαζί
Κλείνοντας λοιπόν, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους μαζί, όπως και τον καθένα ξεχωριστά για το χρόνο που αφιέρωσε, ως την αφεντιά μου…
Και από χρόνου (Πρώτα Ο Θεός)!
