📖Περίπου 30“
➡Επειδή… έτσι μου εκάπνισεν, όπως είναι και η ονομασία της στήλης!
Καμιά φορά, δεν είναι ανάγκη να συμβεί κάτι συγκεκριμένο, για να δημιουργηθεί η έμπνευση, για τον απλούστατο λόγο ότι η έμπνευση είναι κάτι που (κυριολεκτικά και μεταφορικά), έρχεται από το υπερπέραν…
Είναι λοιπόν κάτι στιγμές που από αυτό το υπερπέραν, έρχονται κάποιες αναμνήσεις, εκείνες που άκουγα στα γήπεδα, αλλά επειδή θέλω πρώτα να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και μετά με τον αναγνώστη, τότε δεν πίστευα ότι θα ήμουν ακόμα εδώ…
Καΐ Καΐ Καϊμακλί!
Μια νοερή βόλτα λοιπόν στο κλειστό του Γυμνασίου Παλλουριώτισσας, κατά τις εποχές της 10ετίας του `90 (που είχα βιώσει) και αυτό το σύνθημα, δεν είναι μόνο σε εμένα που θυμίζει τόσα πολλά…
Αυτό είναι το σίγουρο…
Αλλά είναι και κάτι πιο σίγουρο!
Ο ήχος εκείνου του συνθήματος, αντηχεί ακόμη (και θα αντηχεί στο διηνεκές) εκεί στους τοίχους και στις κερκίδες του κλειστού στην Παλλουριώτισσα…
Καΐ Καΐ Καϊμακλί!





