📖Περίπου 5`
➡Με έναν διαφορετικό τρόπο παρουσιάζει σήμερα το BS, τον Ευπατρίδη του Κυπριακού αθλητισμού!
Πρόκειται βέβαια για το βιβλίο-δημιούργημα που έχει γραφτεί και αφιερωθεί στον αείμνηστο Ντίνο Μιχαηλίδη, τον άνθρωπο που μέσα από τη διαχρονική του δράση έχει αφήσει μιαν ανεξίτηλη σφραγίδα στο αθλητικό στερέωμα του τόπου μας και που βέβαια, μέσα από την επίσημη παρουσίαση του δημιουργήματος «Ο Ευπατρίδης του Κυπριακού αθλητισμού», πλέον και το κοινό μπορεί να μάθει την πορεία του Ντίνου Μιχαηλίδη!
Μια πορεία, σαν παραμύθι, μια πορεία που όμως είναι μια πραγματικότητα και που σήμερα το BS, την παρουσιάζει με έναν διαφορετικό τρόπο!
Μέσα από τα μάτια των ίδιων του των παιδιών!
Του Γιώργου και της Νικολέτας Μιχαηλίδη!
Μέσα λοιπόν από τη διπλή συνέντευξη που ακολουθεί, τα δυο παιδιά του Ευπατρίδη του Κυπριακού αθλητισμού… καταγράφουν, όχι μόνο το δημιούργημα!
Αλλά επειδή σε αυτό καταγράφεται και ο ίδιος ο εαυτός του Ντίνου Μιχαηλίδη, αυτό σημαίνει ότι το ένα, περιγράφεται ως ταυτόσημη έννοια με το άλλο!
Γιώργος και Νικολέττα Μιχαηλίδη, κλήθηκαν να απαντήσουν σε μια βαθύτατου συναισθηματισμού ερώτηση…
Πόσα κομμάτια της ψυχής του πατέρα τους, υπάρχουν σε αυτό το βιβλίο…
Γιώργος: «Μέσα από το βιβλίο εγώ σαν συγγραφέας και η ψυχή του βιβλίου ο αγαπητός Πάμπος Στυλιανού προσπαθήσαμε να καταθέσουμε οι ίδιοι ψυχή για να αποτυπώσουμε ποιος ήταν ο Ντίνος Μιχαηλίδης. Το βιβλίο είναι η προσωπικότητα και το χαρακτήρας του πατέρα μου».
Νικολέτα: «Το βιβλίο αυτό που ετοίμασε με τόση αγάπη ο αδελφός μου μαζί με τον κύριο Πάμπο Στυλιανού σκιαγραφεί πλήρως τον Ντίνο και ποιος ήταν από τα παιδικά του χρόνια μέχρι την μέρα που έφυγε.
Ένας άνθρωπος με όρεξη για ζωή, με δυνατές αρχές και πιστεύω που διατήρησε όλη του την ζωή με πίστη στο Θεό και με όραμα και πλάνο για όλα όσα πέτυχε στη ζωή του».
Πως βίωσαν έστω και νοερά τα πρώιμα χρόνια του αθλητή Ντίνου Μιχαηλίδη, σύμφωνα με τα όσα διάβασαν στο βιβλίο…
Γιώργος: «Για μένα ο Ντίνος ήταν το πρότυπό μου και ήθελα πάντα να του μοιάσω. Για το λόγο αυτό από μικρός ήθελα να μάθω τα πάντα για την αθλητική του καριέρα και τις μεγάλες επιτυχίες του σαν αθλητή. Γνώριζα σχεδόν τα πάντα.
Μεγαλώνοντας μέσα και από άλλες συζητήσεις που είχα με ανθρώπους που τον γνώρισαν αποκρυστάλλωσα πλήρη άποψη.
Μάριε μου, την αθλητική καριέρα του πατέρα μου τη βίωσα νοερά, αλλά ήταν σαν να την έζησα στιγμή με στιγμή».
Νικολέτα: «Θα ομολογήσω πως υπήρχαν αρκετά πράγματα που δεν γνώριζα και τα έμαθα μέσα από αυτό το βιβλίο και τις μαρτυρίες των ανθρώπων που μιλήσαν για τον Ντίνο. Το ότι ήταν μεγάλος αθλητής το γνώριζα αλλά πότε δεν μιλούσε ιδιαίτερα για αυτό.
Ένοιωσα μεγάλη χαρά και συγκίνηση διαβάζοντας τις συνεντεύξεις των συναθλητών του, των συνεργατών του αλλά και των αθλητών του και το με πόση αγάπη μιλούσαν για τον άνθρωπο Ντίνο. Πιστεύω αυτό είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά που άφησε πίσω του».
Βλέποντας τις επιτυχίες του πατέρα τους, να έρχονται η μια πίσω από την άλλη, τόσο κατά την παραμονή του στην Αθήνα, όσο και μετά την επάνοδο του στην Κύπρο, πως σκιαγραφούν την αθλητική προσωπικότητα του Ντίνου Μιχαηλίδη…
📸Το κείμενο συνεχίζεται κάτω από την ακόλουθη φωτογραφία…
Γιώργος: «Ο πατέρας μου ήταν χωρίς να περιαυτολογώ ο σταρ της εποχής του στο στίβο. Οι μεγάλες του επιτυχίες στα 800 μέτρα και η αήττητη πορεία από το 1965-1968 στην Ελλάδα τον καθιστούσαν τον απόλυτο πρωταγωνιστή του αγωνίσματος.
Χωρίς να γνωρίζω άλλους αθλητές στο αγώνισμα, θεωρώ ότι ο Ντίνος Μιχαηλίδης δημιούργησε σχολή στα 800 μέτρα στη δεκαετία του 1960 στην Ελλάδα. Μάλιστα, ο χρόνος του 1.47’’ είναι μια επίδοση που τη συναντάμε και σήμερα από αξιόλογους αθλητές».
Νικολέτα: «Τεράστια προσωπικότητα με ταπεινοφροσύνη και πάρα τα όσα πετύχαινε ήταν ντροπαλός και προσγειωμένος. Ότι έκανε άφηνε το στίγμα του πίσω για αυτό και τον γνώριζαν, εκτιμούσαν και αγαπούσαν τόσοι άνθρωποι».
Άραγε μέσα από τα όσα ενημερώνεται και το κοινό, διαβάζοντας το βιβλίο για το Ντίνο Μιχαηλίδη, θα ήταν κάτι σαν απαραίτητο συμπλήρωμα να ενημερωθεί ο κόσμος για το «μέταλλο» που χαρακτήριζε το Ντίνο Μιχαηλίδη, για να πετύχει όλα αυτά που κατάφερε…
Γιώργος: «Το μετάλλιο όπως το χαρακτήρισες Μάριε μου για τον Ντίνο Μιχαηλίδη ήταν η αγάπη, η αφοσίωση για τον αθλητισμό.
Επίσης! Μετάλλιο είναι η πίστη και τα ιδανικά του για τα ολυμπιακά ιδεώδη».
Νικολέτα: «Ο Ντίνος ήταν πάντα ένα ανήσυχο πνεύμα. Είχε πάντα στο μυαλό του το επόμενο βήμα, το επόμενο πλάνο και σχέδιο. Δεν ηρεμούσε ποτέ και όταν κάτι δεν πήγαινε καλά έφταιγε τον εαυτό του και όχι άλλους.
Δούλευε σκληρά, πολλές ώρες και ότι έκανε το έκανε με αγάπη και αφοσίωση. Δεν θυμάμαι να είπε καμιά μέρα βαριέμαι να δουλέψω ή να πάω δουλεία».
Ωστόσο μέσα από τις ερωτήσεις, δεν θα μπορούσε να λείψει μια αναφορά για την Τασούλα Μιχαηλίδη!
Τη σύζυγο του Ντίνου, τη μητέρα του Γιώργου και της Νικολέττας…
📸Το κείμενο συνεχίζεται κάτω από την ακόλουθη φωτογραφία…
Γιώργος: «Η μητέρα μας ήταν πάντοτε το στήριγμα του Ντίνου Μιχαηλίδη. Η Τασούλα Μιχαηλίδη ήταν το άτομο που αναλάμβανε να κρατήσει το σπίτι και τους κραδασμούς από τη φροντίδα των παιδιών της όσο έλειπε ο πατέρας μας. Η Τασούλα είναι η προσωποποίηση του όρου πίσω από ένα σπουδαίο άντρα κρύβεται μια σπουδαία γυναίκα».
Νικολέτα: Η δική μας ηρωίδα!! Ότι και να πούμε με την δουλεία του Ντίνου αναγκαστικά έλειπε αρκετά από το σπίτι είτε σαν προπονητής/γυμναστής στο ΓΣΠ ή στο ΑΠΟΕΛ και μετά σαν διοικητικός.
Η Τασούλα όμως ήταν πάντα εκεί να κρατά το σπίτι και σαν μητέρα και σαν σύζυγος. Σίγουρα τις χρωστάμε πολλά!
Αν οι Γιώργος και Νικολέττα, ήταν… διαφημιστές, πως θα σύστηναν αυτό το βιβλίο, με την απάντηση τους να είναι όσο πιο ανεξάρτητη γίνεται (αν βέβαια γίνεται):
Γιώργος: «Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία αθλητική βιβλιοθήκη. Το βιβλίο θα μπορούσε (αυτό εξαρτάται από το Υπουργείο Παιδείας) να διδαχθεί σαν αφήγημα για μαθητές στα αθλητικά σχολεία.
Ίσως οι Γυμναστικοί Σύλλογοι θα μπορούσαν να το αξιοποιήσουν τις δικές τους βιβλιοθήκες. Ελπίζω, να αξιοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο».
Νικολέτα: «Ένα αφήγημα μέσα στο χρόνο του αθλητάνθρωπου της Κύπρου! Αυτό το βιβλίο περιέχει στοιχεία της επιτυχίας που υφαίνονται στις ζωές εξαιρετικών ατόμων. Εξερευνήστε τον τρόπο σκέψης και τις συνήθειες που ώθησαν να επιτύχουν αξιοσημείωτα κατορθώματα.
Ανακαλύψτε πρακτικές γνώσεις και εφαρμόσιμες συμβουλές που μπορούν να σας ενδυναμώσουν να ξεκλειδώσετε τις δικές σας δυνατότητες και να ξεκινήσετε το ταξίδι σας προς την επιτυχία, είτε στην καριέρα σας, είτε στην προσωπική σας ανάπτυξη.
Επειδή είναι η πρώτη φορά που τα δυο παιδιά του Ντίνου Μιχαηλίδη, καλούνται να παραχωρήσουν κοινή συνέντευξη, ρωτήθηκαν για το τι θα ήθελαν να πουν στον κόσμο, με λίγα λόγια για τον Ευπατρίδη του Κυπριακού αθλητισμού…
📸Το κείμενο συνεχίζεται κάτω από την ακόλουθη φωτογραφία…
Γιώργος: «Η φράση ‘Ευπατρίδης του Κυπριακού Αθλητισμού σκιαγραφεί πλήρως το Ντίνο Μιχαηλίδη. Ήταν ένας άνθρωπος άριστος γνώστης του αθλητισμού και του Ολυμπισμού που πρόσφερε τα πάντα από όλες τις πτυχές (αθλητής, προπονητής, παράγοντας).
Ο Χαρακτήρας του ανδρός αποτυπώνει και την προσφορά του στο μεγαλύτερο κοινωνικό φαινόμενο».
Νικολέτα: «Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την συγκινητική προσέλευση του κόσμου που ήρθε στη παρουσίαση του βιβλίου αλλά και όσους δεν μπόρεσαν και μας έστειλαν την αγάπη τους.
Η πιο μεγάλη χαρά είναι αυτό που μας δείχνει ο κόσμος για τα αισθήματα του για τον Ντίνο. Είναι ανεκτίμητης αξίας να μπορέσει ένας άνθρωπος να επηρεάσει θετικά τόσο πολύ κόσμο»
Μετά από πρωτοβουλία του πολύ καλού φίλου του Ντίνου Μιχαηλίδη, του Δρα Κώστα Σχίζα, έχει δημιουργηθεί Μουσείο για τον ίδιο!
Ζητήθηκε λοιπόν από τα παιδιά του να μιλήσουν για αυτό το δημιούργημα:
Γιώργος: «Το Ολυμπιακό Μουσείο είναι σχολείο. Το σημαντικό αυτό δημιούργημα που οφείλεται στο γιατρό Δρα Κώστα Σχίζα και με την ευκαιρία τον ευχαριστώ θερμά, αποκρυσταλλώνει σε κάθε γωνιά του την αθλητική, προπονητική αλλά και διοικητική πορεία του Ντίνου Μιχαηλίδη.
Η ζωή του είναι συνυφασμένη με τον αθλητισμό και η πορεία του έπρεπε να αποτυπωθεί σε φωτογραφίες και μέσα από τα προσωπικά του αντικείμενα. Εύχομαι να βρεθεί ο τρόπος η έκθεση αυτή να παραμείνει σε μόνιμη βάση και να αξιοποιηθεί».
Νικολέτα: «Ένα τεράστιο ευχαριστώ στο φίλο ιατρό και πάνω από όλα άνθρωπο Κώστα Σχίζα. Το μουσείο που είδατε το έκανε μόνος του από την αρχή μέχρι το τέλος με τεράστια όρεξη και αγάπη ο ιατρός Κώστας Σχίζας και θεωρώ πως το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο».
Τέλος, από το Γιώργο και τη Νικολέττα, ζητήθηκε να σκιαγραφήσουν την κληρονομιά που άφησε ο Ντίνος Μιχαηλίδης, στο Κυπριακό αθλητικό στερέωμα…
Γιώργος: «Η κληρονομιά που άφησε ο Ντίνος Μιχαηλίδης στο αθλητικό στερέωμα είναι η ΄ίδια η πορεία του, η προσωπικότητα και η αγάπη του για τον αθλητισμό Άφησε πίσω του συνεχιστές των επιτυχιών του που ήταν οι αθλητές του. Δημιούργησε σχολή φυσικής κατάστασης στο ποδόσφαιρο, ενώ ήταν από τους πρώτους Κύπριους προπονητές στην καλαθόσφαιρα.
Πρακτικά, ο πατέρας μου άφησε σαν ‘’κληρονομιά’’ το Εθνικό Σχέδιο Αναπτυξιακού Αθλητισμού (ΕΣΥΑΑ), όπου θεωρείται ο δημιουργός του. Την Ολυμπιακή Βιβλιοθήκη που ελπίζω οι διοικούντες την ΚΟΕ να την αξιοποιήσουν όπως πρέπει και την Εθνική Ολυμπιακή Ακαδημία την οποία ανέπτυξε και για μένα θεωρείται ο πρωτομάστοράς της».
Νικολέτα: «Μια τεράστια κληρονομιά. Ξεκινώντας από τους αθλητές τους και τις προσωπικότητες τους, τους μαθητές τους, το στίγμα του σε ότι και αν έκανε στο αθλητισμό, τα διδάγματα του και οι αξίες του, αλλά και τα έργα του όπως την εγκαθίδρυση της Ολυμπιακής Ακαδημίας (με πρόεδρο ΚΟΕ τον Κικη Λαζαρίδη), το Εθνικό Σχέδιο Αναπτυξιακού Αθλητισμού (ΕΣΥΑΑ), αλλά και η δημιουργία της Ολυμπιακής Βιβλιοθήκης».
