Το αρχαίο πνεύμα που «κουρνιάζει» στην Αρχαία Ολυμπία και η άγνωστη του Σηκουάνα…

• Περίπου 1`

Ολυμπιακοί αγώνες σημαίνει, αγνότητα και αυθεντικότητα…

Όσο και αν οι πολλοί σημερινοί, κυνηγούν μετά μανίας μιαν πρόσκαιρη λάμψη, την απόλυτη Χίμαιρα θα τολμούσα να γράψω, επειδή είναι τεχνητή και αυτός είναι ο λόγος της ημερομηνίας λήξης και μάλιστα σε χρόνο… γαρ εγγύς!

Ο Βαρώνος Πιερ Ντε Κουμπερτέν, δεδομένα ένιωθε δέος για το Αρχαίο πνεύμα, όταν είδε το όραμα του να ανταμώνει με την πραγματικότητα, τη στιγμή που λάμβανε χώρα στην Αρχαία Ολυμπία, η τελετή έναρξης των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων (1896)…

Τώρα θα μου πεις αναγνώστη, τι το θέλω όλο αυτό και καταγράφω τις σχετικές μου αράδες…

Μπορεί και να μου πεις ότι έμεινα… απαρχαιωμένος, απολιθωμένος, αποστεωμένος, αλλά διάβασε και λίγο παρακάτω…

(Σου έχω και χρόνο ανάγνωσης για όλα τα κείμενα, περίπου ένα λεπτό στην προκειμένη).

Αν λοιπόν ο Βαρώνος Πιερ Ντε Κουμπερτέν, εκεί στα ψηλά που βρίσκεται τώρα, καλή του ώρα, βάλει μιαν εικόνα της Αρχαίας Ολυμπίας του 1896, με μιαν του Σηκουάνα χθες, πόσες διάφορες θα δει;

Οι καιροί αλλάζουν;

Αλλάζουν τα ανεμολόγια και οι ορίζοντες;

Ότι αρχαίο λοιπόν, από τη στιγμή που είναι αρχαίο, πάει και τελείωσε!

Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που το αρχαίο πνεύμα, ως αθάνατο… κουρνιάζει κάπου στην Αρχαία Ολυμπία…

Επομένως…

Μην διαφημίζεις το σύγχρονο πάνω στο αρχαίο!

Διαφήμιση του αρχαίου πάνω στο σύγχρονο, ναι!!!

Πλην όμως αγνού (σύγχρονου) για λόγους εναρμονισμού…

Τότε και μόνο η λάμψη δεν θα είναι πρόσκαιρη…

Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Σηκουάνας δεν έγινε πιο διάσημος χθες…

Διάσημος έγινε για εκείνη τη νεαρή πανέμορφη κοπέλα που ανασύρθηκε πνιγμένη από τα νερά του, κατά το έτος 1880 και που δεν την είχε αναγνωρίσει ποτέ και κανείς, παρά τις εικασίες που ακούγονται από τότε…

Έκτοτε έμεινε στην ιστορία, ως η άγνωστη του Σηκουάνα…

Η προσωπογραφία της άγνωστης του Σηκουάνα, στο ένα από τα δύο μέρη της κεντρικής φωτογραφίας…