📖 Περίπου 90“
➡️Ασφαλώς και πάνω απ` όλα ήταν και θέμα εγωισμού ή και γοήτρου, η κατάκτηση του πρώτου Τροπαίου της χρονιάς, κατά τον χθεσινοβραδινό τελικό στο θεσμό του Κυπέλλου, που ήταν και ο 55ος στην ιστορία.
Στην ιστορία όμως θα περάσει και το «σκηνικό» πάνω στο οποίο παίχθηκε το αγωνιστικό 40λεπτο, μέχρι να αναδειχθεί ο Κυπελλούχος και αυτός είναι ο Κεραυνός.
Σε έναν τελικό της ανατροπής και της «ιστορικής ισοφάρισης» για τους Ερυθροκίτρινους, που κατέκτησαν το Τρόπαιο, σε έναν τελικό όπου δέχθηκαν ένα σερί 37-7!
Είναι βέβαια αυτονόητο, ότι αυτό το σερί θα μνημονεύεται στον Κεραυνό, αλλά όχι σε αυτόν μόνο.
Εννοείται ότι θα μνημονεύεται με εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα και στην ΑΕΚ!
Αυτονόητη όμως είναι και η ουσία και στην προκειμένη, ουσία είναι η… περιουσία για τον Κεραυνό που ταυτόχρονα με το που έπιανε στην κορυφή της «χρυσής βίβλου» τον ΑΠΟΕΛ, με τις δυο ομάδες να έχουν στις βιτρίνες τους από μιαν… ντουζίνα Τρόπαια Κυπελλούχου, έκαστος, ισοφάρισε και την… ΑΕΚ στις νίκες των τελικών για το θεσμό, που τώρα είναι στο 2-2!
Από εκεί και πέρα, η 4η περίοδος στην οποία ο Κεραυνός σκόραρε 34 πόντους και ενώ στα τρία πρώτα κομμάτια του τελικού, σκόραρε 48, είναι ένα στοιχείο που ναι μεν παραπέμπει και σε… «σκάσιμο» αντίπαλης άμυνας (επιπλέον του ότι η ΑΕΚ είχε θέματα με τα προσωπικά φάουλ, με κομβικούς καλαθοσφαιριστές της να είχαν φθάσει… πλησίον του ορίου, αλλά και ο Κεραυνός είχε ανάλογα θέματα, όταν ήχησε η κόρνα για 3η φορά), αλλά που θύμισε την τελευταία περίοδο στην αναμέτρηση του 1ου γύρου στο «Κίτιον», με αντίστροφους όμως ρόλους…
Τη στιγμή λοιπόν που ο Κεραυνός σήμερα πανηγυρίζει, γνωρίζει συνάμα ότι δεν υπάρχει πολύς χρόνος για… κομφετί (μιας και ψες στο σωματείο υπήρξε μια λιτή τελετή) καθώς μπροστά υπάρχει και ο μεγάλος στόχος της χρονιάς, η κατάκτηση και του Τίτλου του Πρωταθλητή…
📸To κείμενο συνεχίζεται κάτω από την ακόλουθη φωτογραφία…
Ακριβώς εδώ, είναι που έρχεται στη σκέψη και ο Πρασινοκίτρινος εγωισμός!
Μπορεί βέβαια η ιστορία να έγραψε ότι για την ΑΕΚ, ήταν ο πρώτος χαμένος τελικός σε κανονική διάρκεια μιας αναμέτρησης, καθώς οι δυο που είχαν χαθεί παλιότερα, χάθηκαν στην παράταση (από ΑΠΟΕΛ και Κεραυνό), αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας ότι στη Λάρνακα θα… υψώσουν μεσίστιες τις σημαίες!
Η ΑΕΚ ανέπτυξε έναν αθλητικό εγωισμό, μόνιμης πρωταγωνίστριας, όπως βέβαια είναι το ισχύον και για τον ψεσινό της αντίπαλο και επιφυλάσσεται, ανεξάρτητα όμως από το ότι φέτος, οι δυο πρωταγωνιστές των τελευταίων χρόνων… δεν παίζουν μόνοι!
Όλα αυτά, τη στιγμή που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη μια συγκεκριμένη στιγμή και εννοείται ότι πρέπει να μνημονευτεί και από τις δυο πλευρές και τους αγνούς φίλους του αθλήματος…
Παρά το ότι ο Ανδρέας Σιζόπουλος, βρίσκεται στα… δυτικά της καριέρας του και υπήρξαν στιγμές (ειδικά προς το τέλος) που παραλίγο να κέρδιζε… μόνος του το Τρόπαιο, μπορεί να μην τα κατάφερε, αλλά κατάφερε κάτι άλλο που μάλλον δεν πρόσεξαν πολλοί!
Να διδάξει!
Το να απλώσει τα χέρια για να σηκώσει από το έδαφος τον αντίπαλο του (στη φανέλα, αλλά συμπαίκτη στο γήπεδο) Φίλιππο Τίγκα, ήταν η στιγμή της αθλητικής άμιλλας και του σωστού παραδειγματισμού!
