📖Περίπου 55”
Ήταν μια ερώτηση, από αυτές που χαρακτηρίζονται ως «κλειδί»!
Αν έχει πρότυπα και πως διαχειρίζεται αυτόν τον θαυμασμό;
Καταρχήν, προβάλλει ως απόλυτα φυσιολογικό να δημιουργούνται πρότυπα στη συνείδηση ενός παιδιού, απλά γιατί χωρίς αυτά, δεν υπάρχει δρόμος που θα μπορέσει να ακολουθήσει…
Με απώτερο στόχο όμως, κάποια στιγμή να δημιουργηθεί το δικό του μονοπάτι, ούτως ώστε μέσα από το πέρασμα των χρόνων να γίνει δρόμος για να ακολουθηθεί και μέσα από όλα αυτά, να συνεχίζεται η ιστορία του ασήμαντου, που περιέχει το σημαντικό!
Ο λόγος για τη νεαρή καλαθοσφαιρίστρια που αγωνίζεται στον Κεραυνό, τη Δάφνη Σκουφίδου και που ο λόγος της παρουσίασης της μέσα από το “BS”, είναι η ακριβής αντίληψη διαχωρισμού περί του σημαντικού από το ασήμαντο, γιατί όσο σημαντική και αν είναι η καλαθόσφαιρα για την ίδια (όπως και για άλλα, αμέτρητα παιδιά) της ηλικίας της, είναι ασήμαντη σε σχέση με την ίδια τη ζωή που περιμένει ένα παιδί, που διανύει το μόλις 12ο έτος της ζωής του!
Κάπως έτσι λοιπόν, τη στιγμή που η ίδια έχει σαν πρότυπο τη Sabrina Ionescu, μέσα από τη συζήτηση που είχα μαζί της, παρουσία του πατέρα της (εννοείται και για λόγους γονικής άδειας για ανάρτηση του παρόντος κειμένου), ήταν εύκολα αντιληπτό ότι δεν θέλει να γίνει… Sabrina, αλλά η Δάφνη που θα δημιουργήσει κάτι δικό της!
Ούτως ώστε κάπου στο αύριο, να απολαύει τις δάφνες που η ίδια θα δικαιούται, που θα της ανήκουν και που μέσα από την πορεία που την περιμένει, να κερδίζει το σεβασμό, που θα είναι το ότι πιο σημαντικό θα έχει καταφέρει, μέσα από ένα αμιγώς καλαθοσφαιρικό περιεχόμενο!
