📖 Περίπου 45“
Αρχίζοντας επί προσωπικού, παρακολουθώντας την εξέλιξη του Φίλιππου Τίγκα, από τότε που αρκετοί ήταν εκείνοι που (δικαίως) «παραμιλούσαν» για το ταλέντο του, είχα θεωρήσει ότι η καλύτερη προσέγγιση για τα όσα γράφονταν ή θα γράφονταν για το διεθνή πλέον σήμερα περιφερειακό άσο, θα ήταν κάποια συγκεκριμένα γραπτά, μόνο και μόνο για να «αφεθεί» να δουλέψει μόνος του, καλλιεργώντας το ταλέντο του.
Ένα ταλέντο, που τον είχε φέρει μέχρι και την ΑΕΚ Κωνσταντινουπόλεως, ενώ με το που επέστρεψε στην Κύπρο και αγωνιζόμενος στον Απόλλωνα, ήλθε και το προσκλητήριο από την Εθνική Ανδρών και η «μάχη», ανάμεσα στους δυο μόνιμους πρωταγωνιστές των τελευταίων χρόνων, Κεραυνό και ΑΕΚ, με τους Ερυθροκίτρινους να κερδίζουν τη «μάχη» εκείνη!
Από εκεί και πέρα, ο νεαρός άσος, φθάνοντας στις 4 του Νοέμβρη στα 21 του, κάθε φορά αποδεικνύει την αγωνιστική αξία του και ο βασικός λόγος, έχει να κάνει με το ότι, δουλεύει σκληρά και με ταπεινότητα, με λίγα, μετρημένα ή και… καθόλου λόγια, και το πιο σημαντικό;
Κερδίζει το σεβασμό, τον οποίο δεν απαιτεί, γιατί (αν και λίγοι το διαισθάνονται αυτό), όποιος τον απαιτεί, δεν τον αξίζει…
Αυτός είναι και ο πιο σημαντικός λόγος, γιατί ο νεαρός διεθνής περιφερειακός άσος, είναι αρκετά σημαντικός για την καλαθόσφαιρα μας, ειδικά σε μιαν εποχή όπου οι Κύπριοι άσοι επανέρχονται σιγά-σιγά στο προσκήνιο και εφόσον ο ένας (Κύπριος) βοηθά τον άλλο, η επαναφορά, κάποια στιγμή θα φθάσει ως το σημείο που της αξίζει!
