📖 Περίπου 50“
Επέτειος του ιστορικού ΟΧΙ η σημερινή, όταν η Ιταλία του φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι, αξίωσε να εισέλθει στα Ελληνικά εδάφη…
Για τη σημερινή επέτειο, αμέτρητες είναι οι αναφορές…
Τότε λοιπόν, 83 χρόνια πριν, σαν σήμερα, ο Ιωάννης Μεταξάς, απέναντι στον Ιταλό πρέσβη Εμανουέλε Γκράτσι και κρατώντας το τελεσίγραφο του Ιταλικού καθεστώτος, που ο τελευταίος του είχε παραδώσει, άκουσε τον Μεταξά να του λέει…
«Alors, c’est la guerre»!
Δηλαδή «λοιπόν, έχουμε πόλεμο»!
Επειδή η Ελλάδα, είπε… ΟΧΙ!
Η συνέχεια γνωστή…
Καμιά άλλη χώρα, από όσες οι Γερμανοί και οι Ιταλοί, είχαν εισβάλει, δεν είχε αντισταθεί τόσο πολύ…
Ακόμα και οι άσπονδοι εχθροί της Ελλάδας, οι Τούρκοι, είχαν γράψει:
-«Έλληνες, ευλογημένος ο αγώνας σας»!
Δεν ήταν και δεν είναι υπερβολή…
Εκείνο το ΟΧΙ της Ελλάδας, ήταν η απαρχή, ήταν η πηγή θάρρους, ολάκερης της Οικουμένης, για να αντισταθεί…
Μέχρι που τελικά συνετρίβη, γιατί οι Γερμανοί πήγαν να τα βάλουν με τη Ρωσία (τρομάρα τους)…
Τα δικά μας ΟΧΙ που επιβάλλονται!
Εκείνο το ΟΧΙ της Ελλάδας, υπάρχουν άνθρωποι που το ζούνε κάθε μέρα…
Επειδή ο άνθρωπος γεννιέται και δεν γίνεται…
Μέσα σε μιαν κοινωνία, όπου το βόλεμα και η υποκρισία, «ζούνε και βασιλεύουν» (μέχρι την ημερομηνία λήξης), υπάρχουν κάποιες οάσεις ανθρωπιάς, δηλαδή εκείνοι που γεννήθηκαν για να αντιστέκονται, γιατί η αξιοπρέπεια τους, είναι πάνω από το κάθε τι (πρόσκαιρο) υλικό!
Είναι αυτοί που θαυμάζονται, αλλά και που είναι και θύματα ζήλειας και που μονίμως βάλλονται, όντας σε κατάσταση πολέμου «c’est la guerre».
Αλλά αν δεν υπήρχαν και αυτοί πως η κάθε αδικία (σαν εκείνη σε βάρος της Ελλάδας του 1940) θα είχε ημερομηνία λήξης;
