📖Περίπου 2`
➡Από τη μια, η ΑΕΛ είναι το μεγαλύτερο όνομα στο χώρο της Κυπριακής καλαθόσφαιρας, ως η ομάδα με τις περισσότερες κατακτήσεις Πρωταθλημάτων και Κυπέλλων, στις τρεις από τις τέσσερεις κύριες κατηγορίες επί της Χρυσής Βίβλου και των δυο φύλων (μόνο σε αυτήν των Κυπελλούχων Ανδρών δεν κατέχει την πρωτιά) και από την άλλη, είχε βιώσει με τη σειρά της, την εποχή των «ισχνών αγελάδων»…
Ωστόσο την πιο περίοπτη θέση των επιτυχιών της, κατέχει η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νότιας Ευρώπης, επιτυχία που είχε σημειωθεί στις 13/02/2003!
Όταν λοιπόν στα τέλη Αυγούστου του 2002, ο Βασίλης Φραγκιάς αποχωρούσε από την ΑΕΛ, στη θέση του επιλέγηκε ο Dragan Raca, ο οποίος αναλάμβανε την Γαλαζοκίτρινη ομάδα, ως πρωτάρης προπονητής και μάλιστα, τη στιγμή που η ομάδα της Λεμεσού, ήταν στα πρόθυρα για να βιώσει μιαν ακόμη εποχή «ισχνών αγελάδων»…
Όλα αυτά παρότι στα αμέσως προηγούμενα χρόνια, η ΑΕΛ έδειξε να επανέρχεται (μετά την επί της ουσίας προσχώρηση του άλλοτε ΠΑΟ Λεμεσού προς την ΑΕΛ) και όλα αυτά, τη στιγμή που ο Dragan Raca, με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2001-2002, αποφάσιζε να τερματίσει μιαν πλούσια καριέρα, ενώ κατά την τελευταία του χρονιά, είχε αγωνισθεί στην ΑΕΛ…
Ανοίγοντας λοιπόν το κεφάλαιο της προπονητικής (αν και παλιότερα είχε θητεύσει ως υπηρεσιακός στην άλλοτε ομάδα της ΕΠΑ), είχε βρεθεί απέναντι σε μιαν δύσκολη κατάσταση, την οποία προσπαθούσε να συμμαζέψει ο Μάικ Λοϊζίδης, που τότε με τη σειρά του για πρώτη φορά ηγείτο προσωπικά της ΑΕΛ…
Όμως το τι έγινε μετά, με απαρχή την πρώτη προπόνηση στην οποία έλαβαν μέρος μόλις οκτώ καλαθοσφαιριστές, σε μιαν αίθουσα που είχε χάλια, σαν τις 50 αποχρώσεις του… μαύρου τζιε του γιέριμου και το που έφθασε η ΑΕΛ, μόνο και μόνο κάποια επί μαγνητοσκοπίου δήλωση του Μάικ Λοϊζίδη, ότι «ο Raca, μας έμαθε να ονειρευόμαστε», όλα τα άλλα τα… εντάσσει στο κασόνι του φορτηγού για τον Κοτσιάτη!
📸Το κείμενο συνεχίζεται κάτω από την ακόλουθη φωτογραφία…
Πέντε συνεχόμενοι Τίτλοι Πρωταθλήτριας (ρεκόρ ακατάρριπτο), ένα Ευρωπαϊκό Τρόπαιο και αμέτρητες διεθνείς διοργανώσεις, ήταν, έτσι συνοπτικά, οι δρόμοι που είχε χαράξει (και στους πλείστους, αυτός ήταν ο οδηγός) ο Dragan Raca!
Χωρίς περιστροφές, χωρίς αμφιβολία και το κυριότερο;
Χωρίς ουδεμία διάθεση υποτίμησης, έστω και στο απειροελάχιστο, των ανθρώπων που εργάστηκαν, ξόδεψαν, μόχθησαν, βοήθησαν, δηλαδή για κανέναν από αυτούς και κυρίως του κόσμου της ΑΕΛ, για τον οποίο άλλωστε και ο ίδιος ο Dragan Raca, πάντα έχει να λέει ότι «δεν θα καταφέρναμε πολλά πράγματα χωρίς αυτόν τον κόσμο»!
Εν ολίγοις λοιπόν, ο Dragan Raca με το που άλλαζε τη μοίρα της ΑΕΛ, μοιραία αυτόν το δρόμο «αναγκάστηκε» να ακολουθήσει και η Κυπριακή καλαθόσφαιρα!
Γιατί;
Επειδή τη στιγμή που όλοι ήθελαν να κερδίσουν τον πρώτο, για κάποιους, το δημιούργημα εκείνο ήταν αξιοζήλευτο, σε σημείο απόπειρας αντιγραφής του από τη μια και από την άλλη, ήταν ο στόχος που έπρεπε να πληγεί (με την αγωνιστική έννοια)!
Ως ο ίδιος επί των τεσσάρων γραμμών…
➡Συνεχίζοντας λοιπόν, ο Dragan Raca ήταν ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκίνησαν τα πάντα όλα και στην τελική, αν όλα αυτά τα είχε πετύχει από τότε που άνοιγε την καριέρα του ως προπονητής, ως καλαθοσφαιριστής, από την ημέρα που είχε έλθει στην Κύπρο, σε όλες τις ομάδες που είχε αγωνισθεί, είχε αφήσει ένα έντονο προσωπικό στίγμα!
Ωστόσο η ομάδα στην οποία είχε θητεύσει για περισσότερο χρονικό διάστημα, όσο σε καμιάν άλλην, αυτή είναι ο Κεραυνός!
Ο Κεραυνός που είναι για την Κυπριακή καλαθόσφαιρα (και γενικότερα του Κυπριακού αθλητισμού, στο σύνολο του), ο πρόδρομος των Ευρωπαϊκών απαιτήσεων και επιτυχιών και που όταν οι Ερυθροκίτρινοι το είχαν επιχειρήσει (και πετύχει) με απαρχή την αγωνιστική περίοδο 1996-1997, ο τότε καλαθοσφαιριστής του, Dragan Raca, ήταν ο εκ των πλέον βασικών συντελεστών, όσο και πολύτιμων «εργαλείων»!
Είναι ή δεν είναι λοιπόν ο Dragan Raca, μια επιδραστική προσωπικότητα της Κυπριακής καλαθόσφαιρας;
Και όμως! Τι θα είχε ο ίδιος;
Καταλήγοντας επί του αφιερώματος, πιστεύω ότι το καλύτερο το άφησα για το τέλος (και που δεν χρειάζεται πολλά λόγια)!
Κάπου πιο πάνω, παρατέθηκε η αναφορά του ίδιου του Raca, ότι «δεν θα καταφέρναμε πολλά πράγματα χωρίς αυτόν τον κόσμο» (της ΑΕΛ), εδώ προκύπτει και ένα άλλο, μάλλον εννοούμενο ερώτημα, άκρως παράλληλο ή και ταυτόσημο:
-Χωρίς τη Branka, πόσα θα κατάφερνε ή και που θα είχε και ο ίδιος με πλέον κυριότερο, το διπλό λόγο που φέρει τα ονόματα, Tijana και Ivana;
